Vandaag zou het een mooie zonnige dag worden. En dat was het ook. In de zon is het heerlijk maar je merkt wel dat de temperatuur langzaam begint de zakken. Maar dat wisten we van te voren. We zijn in onze auto gestapt en eerst langs een bakker gereden voordat we naar Phare de Puntusval zijn gegaan. Daar hebben we bij een picknicktafel ontbeten. Mijn taartje van de dag was een pistache taartje gevuld met room en bovenop zaten verse frambozen. Yummie!!!!
Na het ontbijtje zijn we gaan kijken bij deze vuurtoren. Deze is gebouwd tussen 1865 en 1869. De vuurtoren is een zogenaamde maison-phare. Een vuurtoren met een geïntegreerde woning voor de vuurtorenwachter. De toren zelf is 14,5 meter hoog en ligt ongeveer 18 meter boven zeeniveau. De toren heeft 52 treden om bij het licht te komen. In 2003 werd het vuurtorenlicht volledig geautomatiseerd; sindsdien wordt het op afstand beheerd. Marie-Paule le Guen was van 1968 tot 2003 de laatste vuurtorenwachter. Na de automatisering bleef ze in de woning tot haar overlijden in november 2023. De omgeving van de vuurtoren wordt geroemd om haar magische landschap: gekenmerkt door unieke granieten rotsformaties en beschutte stranden met kristalhelder water. Het was eb hierdoor hebben we dat water niet goed gezien. Maar het was een prachtige plek.
Vanuit hier zijn we doorgereden naar het plaatsje Kerlouan. Bij het strand zagen we dat midden in dit kleine dorpje een klein kerkje stond. Chapelle Saint-Égarec. De kapel dateert uit de 15de eeuw en werd gebouwd in flamboyante gotische stijl. Dat kun je zien aan de lage bouw met boogstructuren. Op 13 januari 1917 werd de toren die bij de kerk hoorde vernield door bliksem. Sinds 1926 prijkt er enkel nog een kruis op het dak. Naast de kapel staat een ondergrondse fontein van graniet, bereikbaar via een trap met 20 treden. Naast de fontein staat een beeld van Saint Hervé met zijn wolf. Volgens overlevenden staat de fontein bekend om zijn geneeskrachtige eigenschappen.
Vanuit hier zijn we naar Ile Wrac’h gereden. Hier staat een vuurtoren op een eiland die je kunt bezoeken als het eb is. Bij vloed loopt alles onder en kun je hier niet meer heen lopen. Sinds de middeleeuwen fungeerde het eiland als een belangrijk navigatiepunt. In 1769 werd er een signaalpiramide gebouwd; in 1830 volgde een stenen toren, en in 1845 werd de huidige vuurtoren opgetrokken. De vuurtoren is een granitisch gebouw van circa 14,7 meter hoog en 23 meter boven zeeniveau. Deze vuurtoren is sinds 1994 volledig geautomatiseerd.
Teruggereden naar de camping om daar te lunchen. Ik merk best wel dat ik moe ben. Dat de afgelopen week er op een of andere manier behoorlijk heeft ingehakt op mijn werk. Dus een heerlijk middagdutje gedaan ofwel twee uur lang mijn ogen dicht gedaan. Even bijtanken noemen we dat maar. Tegen een uur of zeven zijn we op zoek gegaan naar een restaurant. En dat was in eerste instantie niet eenvoudig. Het eerste restaurant was volgens internet open maar die was gesloten. De crêperie was volgeboekt en uiteindelijk kwamen we uit bij een bistro die gekoppeld was aan het casino. We hebben geen gokje gewaagd maar wel heerlijk gegeten. Mooie afsluiter van de dag.
